παγωτό, συνειρμοί, μουσική σχιζοφρένεια, ανακύκλωση, αυτοαναφορικότητα.

Παγωτό σοκολάτα σε χωνάκι μες στο Νοέμβρη.
Δάγκωσε.
Πονάει το δόντι μου, δεν μπορώ να δαγκώσω.
Δάγκωσε απ'την άλλη μεριά.
Αφού σε βλέπω ότι θες.
Είσαι γεμάτος σοκολάτα.
Το έτρωγα πάνω στο ποδήλατο καθώς ερχόμουν.
Δε θέλω κάτι το εξωπραγματικό.
Μια τυχαία συνάντηση και ένα παγωτό σοκολάτα μέσα σε μια κατάληψη και θα μαι οκ.
Κατά το "μια τυχαία συνάντηση και μια μπύρα" απτο φώτομπλογκ.

Και μετα το παγωτό θυμήθηκα τη σουρεαλιστική κρέμα του φλογάτου παγωτού της λένας πλάτωνος.

Και έτσι έβαλα να ακούσω ξανά το σαμποτάζ.
Τη πρώτη φορά που είχα ακούσει αυτό το δίσκο είχα κολλήσει με το κοπερτί.



Αυτή τη φορά έπαιζε στο ριπίτ η βόλτα στο σούπερ μάρκετ.



"Αγάπη θέλω, αγάπη..σαν μια βιολέτα μέσα σε σπρέι αποσμητικό.."

Και ώ τι σύμπτωση, διαβάζω και αυτό το ποίημα και μετά από λίγη ώρα πέφτω και πάνω σε αυτό το τραγούδι:



"Some people go out and buy stuff they've seen in books
I don't need no leather jacket baby, I'm warm
when I'm with you"

Βέβαια απτους deus με κόλλησε ο Α. και δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω αυτό:



"I'm just the one, that makes you think of the one
that makes you feel like you're the one"

Είναι αυτό που σου κάθεται ένα τραγούδι και σου κάνει κατάληψη κανονικά.
Το τραγουδάς όλη μέρα.

Για να μη πω για το ederlezi που μας κατέλαβε προχθές με τη Θ.



Ο τζώνυ με πληροφόρησε ότι το χει κάνει με ελληνικούς στίχους η πρωτοψάλτη.
Το άκουσα αλλά καθόλου δεν μου άρεσε.



Δεν έχει κανένα νόημα το παραπάνω ποστ.
Απλά μουσική έχει.
Που μεταδίδεται σαν επιδημία.
Μουσική σχιζοφρένεια που λέει κι ο Β.
Και ανακυκλωμένα ποστ άλλων μπλογκ.
Θα μπορούσα και να μη το ανεβάσω τώρα που το σκέφτομαι.
Τώρα δε το σβήνω όμως.
Ας πάει.
Όταν το διαβάσει το Κ.Υ. Παλ θα πει οτι ξενερώνει να μπαίνει στο μπλογκ και να βλέπει ανεβασμένα τραγούδια.
Κι όταν το διαβάσει ο Τζών θα πει ότι πάλι ανέβασα αυτοαναφορικό ποστ.
Και δίκιο θα χει.
Ας αφήσω τον υπολογιστή για σήμερα.