september my ass review

http://www.just-whatever.com/2008/11/29/chinese-army-needs-recruits/
μιας και δεν εχω την ικανοτητα η τη διαθεση να κανω εκτενεις αναλύσεις πανω σαυτά που διάβασα το μήναπου πέρασε, αφήνω εδώ μερικά σκόρπια σχόλια, τύπου παραίνεσης αποφυγης για όσους μπορεί να τους ενδιεφερε το πρωτο μαη ασσ ρηβιου που ειχα κανει

ξεκινάω με αυτό που ελειπε απ το προηγούμενο, το "μακρύ ζεϊμπέκικο" που το χα διαβάσει τοτε αλλά δεν το ανέφερα. σημαντικότερο σ αυτό το βιβλίο είναι το για ποιο λόγο γράφτηκε, για να αποδομήσει δηλαδη την προσπάθεια κατασκευής της έννοιας του εγκληματία - τέρατος, στο πρόσωπο του νίκου κοεμτζή. ο κ. φαίνεται να έχει πλήρη συνείδηση της κοινωνικής διαδικασίας που τον οδήγησε ναπράξει ότι έπραξε και αυτό καταθέτει ενάντια σε δικαστές δημοσιογράφους και γενικά σε όσους υποστήριζαν μια διαφορετική "γενεαλογία" για το πρόσωπό του, ή αδιαφορούσαν πλήρως για τις "αιτίες" και ενδιαφέρονταν μόνο να τον εξωβελίσουν στο πυρ το εξωτερο για να "καθάρουν" την κοινωνία. πολύ ενδιαφέροντα τα στοιχεία που έχουν να κάνουν με την προσωπική του ηθική και το αίσθημα "τιμής"και το πως αυτά συμβαδίζουν με μια ιδιαίτερη "ευαισθησία". must αναγνωσμα. αρνητικό της υπόθεσης το... πασόκ.

Midnight oil-midnight notes: ότι πρέπει για τις εποχές. ΔΝΤ, κρίση και στρατηγικές του κεφαλαίου σε αντιπαραβολή με τις πρακτικές του προλεταριάτου. το μόνο αρνητικό του βιβλίου είναι ίσως το ότι διατηρεί μια μακροσκοπική προσέγγιση πράγμα που σε μερικές περιπτώσεις το οδηγεί να μη βλέπει στο σύνολο του τις εσωτερικές αντιφάσεις κάποιων αγώνων (ειδικά στον "3ο" κόσμο ) και τα όριά τους. ίσως βέβαια αυτό να είναι και εσκεμμένο σε μια προσπάθεια να αναδειχτεί η δυνατότητα που κυοφορείται κατά τη διάρκεια μιας κρίσης

Autonomia.καλή συλλογή κειμένων, με ιδιαίτερη έμφαση στο αδιέξοδο της ένοπλης πάλης. (edit για την ιστορία - μιας και δεν αναφερεται στο βιβλίο-η φυλή των τυφλοποντίκων πρωτομεταφράστηκε στα ελληνικά από τον fga και δημοσιευτηκε με την επιμέλεια του mr sun light στο rizospastes.blogspot.com)

ο παίκτης του ντοστογιέφσκι. το θειος φιοντόρ το έγραψε κατά παραγγελία του εκδότη σε ένα μηνα. φάση είχε... (ανάλυσάρα ε?).

The hitchhiker's guide to the galaxy. Πολύ καλό αλλά μικρό, έπρεπε να έχω και τις αλλες 4 συνέχειες για να με πιάσει. αυτή η σκηνή με τη φάλαινα που συνειδητοποιεί την υπαρξή της είναι απίστευτη!

Επιχείρηση ...SAnta Moutramas. Αυτό το βιβλίο με εκνεύρισε λίγο. Μάλλον φταίει η πολιτική διαφωνία με το συγγραφέα, η κεντρική ιδέα της ελλάδας-μπανανίας, οι σπόντες αντιαμερικανισμού του, οι ηρωίδες που είναι μόνο για ντεκόρ, και το μαλακισμένο τέλος του. Hey Panos... sorry ρε μαν, αλλα παρόλο που το βιβλίο ήταν λιγο χαλια εσύ είσαι ωραίος ρε μαν.

Τοστ ζαμπόν. Το πορτρέτο του [λουμπεν] καλλιτέχνη. Το διάβασα μονορούφι. Αυτά είναι. Ενδιαφέρον κλου, το πως ξεκίνησε να ασχολείται με το διάβασμα και οι απόψει περί διαφόρων συγγραφέων του πρωταγωνιστη-συγγραφέα

Gender trouble. Εδώ προφανώ δε μπορώ να γράψω τίποτα σε δυο σειρές. Το πρώτο μέρος πάνω στην κατασκευή της ταυτότητας, την αποδόμηση της άποψης περί προ-λογικού σώματος, και τις απόψεις μη αποδοχής του δυισμού υλικού-κοινωνικού όσον αφορά το σωμα/ταυτοτητα/φυλο είναι mind-fuck. Υποκύπτεις αλλά σε μια δεύτερη ανάγνωση δεν ξερω αν συμφωνω και είναι αρκετά προβληματικές οι συνέπειες μιας τέτοιας προσέγγισης... τέσπα ανούσια αυτά που γράφω. να διαβαστεί πάραυτα παρακαλώ και κατά προτίμηση πριν το μπόντιζ δατ ματερ κι όχι ανάποδα όπως έκανα εγώ. βασικό μείον - η ταξική ανάλυση όσον αφορά το φυλο/σωμα/σεξουαλικότητα/ταυτότητα μόνο από σπόντα προκύπτει στο κείμενο που και που, παρόλο που η ίδια λέει ότι το θεωρεί κομβικό μαζί με τη φυλή και τα "embarassing" κ.λ.π.

το άστρο του πρωινού. ενδιαφέρον. αναζωογονεί το ενδιαφέρον σου για την ποίηση. [πρέπει κάποιος να έχει σοβαρό πρόβλημα για να αναζωογονεί το ενδιαφέρον του για την ποίηση κάτι πέρα από την ίδια την ποίηση]

ειδα και με έψησαν τα http://www.semiotexte.com/authors/hennig.html, η ιστορια της σεξουαλικότητας του φουκώ που είναι καθοδον δια ταχυδρομείου, ο αντι-οιδιπους και κάτι άλλα που τώρα δεν τα θυμάμαι. ευκαιρίας δοθήσης μπορεί να διαβάσω και καναν ογκόληθο του τύπου against the day, εγκλημα και τιμωρία ή οδυσσέα. πότε θα ξαναβρώ τόσο χρόνο να σκοτώσω, ε; καμιά πρόταση άλλη;

τα μουσικά μου ακούσματα είναι περιορισμένα σε όσα χωράει το εμπιθρι μου {του πυροκλάνη δηλαδή είναι αλλα νταξ}. κόλλημα πρώτο: μικρές αγγελίες, φοβερός δίσκος του σιγανίδη. υπερρεαλισμός λέγαμε παραπάνω. 2ο: gonjasufi πολύ καλός δίσκος, δεν ξέρω γιατί αλλά μου θυμίζει που και που το εξαιρετικό voice of the seven woods του 2006 [αν δεν το έχετε ακούσει σπευστε]. καινούριος δίσκος alex c > yeaaah. sparkle horse & danger mouse > τα σπάει. dark was the night > βερυ γκουντ, ειδικά οι dap kings που παίζουν μέσα... τα δυο τραγουδια τους είναι εξαιρετικά.είδα ότι βγήκαν πολλά ενδιαφέροντα αλμπουμ αλλα επρεπε να κανω την καρδιά μου πέτρα και να επιλέξω στα γρήγορα, διάλεξα άντονυ, τρίκυ και υδρα των πουλιών. απότι μαθαίνω απ την αγαπημένη φουσκα το ένα στα τρία τουλάχιστον είναι καλή επιλογή...

κουραστηκα να γραφω. ες αυριον τα σπουδαία