Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

#Μισανθρωπόκαινο 24 ΘΕΣΕΙΣ








24 ΘΕΣΕΙΣ

#Μισανθρωπόκαινο












Πρώτα απ' όλα. Γαμιέστε όλοι.

Δεύτερον. Όλοι θα θέλαμε να 'μαστε μια Σαπφώ αγνή με μενεξεδιά την κόμη μελίρρυτο χαμόγελο να αράζουμε έξω διαρκώς μέρα και νύχτα στην κλιματιζόμενη Προεδρική Σουίτα του Hotel President Wilson με δώδεκα κρεβατοκάμαρες και δώδεκα μαρμάρινα μπάνια συν μια περιμετρική βεράντα με θέα τις Άλπεις να πλέκουμε το εγκώμιο της Ανακτορίας. Το μισανθρωπόκαινο αποδείχτηκε μια εποχή στην οποία αυτό είναι για μερικούς δυνατόν και για άλλους όχι.

Τρίτον. Είναι συνεχώς απασχολημένο. Κάνει τις ερήμους να ανθούν. Φτιάχνει πολυτελείς πύργους ακριβώς όπως φτιάχνει και αρχιτέκτονες. Φτιάχνει χιτάκια και φτιάχνει τους παραγωγούς για να τα φτιάξουν. Φτιάχνει πανεπιστήμια δρόμους εννοιολογικούς ποιητές φτιάχνει πυραμίδες από βαρέλια πετρελαίου φτιάχνει πλοία μεγέθους ονόματι Mallacamax. Φτιάχνει ατέλειωτες μικρές πλαστικές αναπαραστάσεις της Αφρικανικής ζούγκλας και των πεδιάδων ζώα και ψάρια τις καταπίνουν και τις ξερνάνε ή και όχι και μένουν εκεί στα στομάχια τους κι ύστεραα πεθαίνουν.

Τέταρτον. Ξέρετε: το (αυτό). Το απρόσωπο (αυτό) που μοιάζει να μην είναι τίποτα άλλο παρά το έργο του κόσμου. Όπως στο βρέχει. Το Βρέχει Άντρες είναι μια στιγμή ευτυχίας εντός του μισανθρωπόκαινου.

Πέμπτον. Όμως υπάρχει κι αυτή η άλλη βροχή που τρυπώνει για να μουσκέψει αχανή στρέμματα ευρωδολλαρίων και που τη λέμε δυτική μελαγχολία. Η δυτική μελαγχολία σχετίζεται αλλά δεν ταυτίζεται με το μισανθρωπόκαινο.

Έκτον. Όταν μιλάμε περί χρόνου μιλάμε περί διαδικασιών. Πράγματα που στραβώνουν. Μιλάμε περί εντροπίας και πτώσης σωματιδίων. Μια ψυχρή πηγή καισίου βαθιά κάτω απ’ τη γη.

Έβδομον. Απλώς και μόνο η κλίμακα του μισανθρωπόκαινου. Ο νους μας μοιάζει μικρός και αδρανής. Κάποτε κάθε θραύσμα έμοιαζε να περικλείει εντός του το όλον. Τώρα το όλον όντας πολύ μεγάλο για να το δει ο νους μας στέκεται μπροστά μας πάντα σα θραύσμα.

Όγδοον. Θραύσματα. Η νέα Σαπφική οργή. Γαμιέται το συγκρότημα κατοικιών Water Garden Condos το Camel Garden Condos το Royal Garden το Sea  Garden το Garden City Beach και όλοι όσοι ζουν σε συγκροτήματα κατοικιών που πήραν τα ονόματά τους από κήπους. Μια μέρα οι κήποι θα επιστρέψουν για να πάρουν εκδίκηση. Κι αν δεν το κάνουν θα το κάνουμε εμείς γι’ αυτούς.

Ένατον. Γαμιέται η Γαλλική Επανάσταση η έννοια του ενός πέμπτου ο Καιόμενος Άνδρας το «Η Αγγλία είναι έθνος καταστηματαρχών» η Λογοτεχνία με κεφαλαίο Λ και οι πολίτες του Πασί. Γαμιούνται τα Whole Foods η βιωσιμότητα η φρενίτιδα του 2014 με τον Πικετί οι εκδόσεις Harvard University Press το indie rock και το Fight Club. Γαμιέται η κοινοτική αστυνόμευση. Γαμιέται ο μεταδομισμός Η Παγκόσμια Διακήρυξη Των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το ροκ μπάντζο. Γαμιέται το να κάνεις κριτική στο ροκ μπάντζο. Γαμιέται ο αυτο-αντανακλαστικός μετα-σχολιασμός για την κριτική στο ροκ μπάντζο. Γαμιούνται τα cupcakes και/ή το Park Slope γαμιέται το μαρτίνι γαμιέται το τραπέζάκι του καφέ Noguchi που έχεις γαμιέται η κρίση στις ανθρωπιστικές επιστήμες η ζωγραφική του Σταθόπουλου στις κούπες του Λουμίδη η ιδιοκτησία κατοικίας η ΗΒΟ και γαμιέται το να κάθεσαι να εξηγείς σχολαστικά πως «η μπουρζουαζία»  δεν εφαρμόζεται πραγματικά σε κανένα μέρος της αμερικανικής ταξικής δομής.  

Δέκατον. Γαμιέται η προώθηση άμμου από τον πάτο του ωκεανού σε ψηλή αψίδα προκειμένου να κατασκευαστούν νέα νησιά. Γαμιέται που αυτό λέγεται ουρανιοτόξωση. Γαμιούνται όλων των ειδών τα κόσκινα. Γαμιέται που δεν αφήνουν τα άλογα κούρσας να γαμηθούν μεταξύ τους αλλά αντίθετα ο επιβήτορας εκπαιδεύεται να καβαλάει μια ψεύτικη φοράδα φτιαγμένη από καπλαμά και να γαμάει  έναν θερμαινόμενο πλαστικό κόλπο. Γαμιέται ο πρίγκιπας κάθε χώρας που έχει υπάρξει γαμιέται το Φοίνικας Τζουμέιρα και το Φοίνικας Τζέμπελ Άλι και η ατραζίνη. Γαμιούνται όλοι όσοι έχουν αγοράσει μεγάλη σακούλα μυρμηγκοκτόνου γιατί τα μυρμήγκια έχουν κοινωνικό στομάχι και εσείς είστε εγωιστικά καθίκια περιωπής αν δεν μπορείτε να τους αφήσετε τα πολύ μικρά ποσά τροφής που θέλουν να μοιράσουν εξίσου αναμεταξύ τους. Και γαμιέται αυτή η λίστα με αυτό το μείγμα περιβαλλοντικών καταστροφών και δηθενιάς από την ποπ κουλτούρα και γαμιέται όποιος γέλασε με εκείνο το αστείο για το ροκ μπάντζο και γαμιόμαστε όλοι εμείς που το γράψαμε. Και γαμιέται όχι μόνο το λεωφορείο της Google αλλά και το Googledoc που αυτό το ποίημα καβάλησε και γαμιόμαστε κι εμείς που καθόμαστε και σας διαβάζουμε ένα αστείο για το ροκ μπάντζο την ώρα που στα λιβάδια του Νιου Μέξικο εξαφανίστηκε το ποντίκι άλτης. Γαμιέται το ότι αυτό έγινε πριν δυο μέρες και είκοσι ώρες. Και γαμιέται που σειρά έχει ο κιτρινοπόδαρος βάτραχος της Σιέρα Νεβάδα γιατί πάντα μας άρεσαν οι βάτραχοι το ευαίσθητο δέρμα τους το ευαίσθητο δέρμα μας.

Ενδέκατον. Και γαμιέται αυτή η κίνηση που σου παρέχει μόνωση που ξεμπροστιάζεις τον εαυτό σου για τις  μαλακίες σου για να δείξεις ότι δεν είσαι αυτάρεσκος. Γαμιέται γιατί είναι απλώς μια μορφή φιλελεύθερης «μη με βαρέσεις σε παρακαλώ» πολιτικής. Και σβρά πως κατέληξε να περιστρέφεται το ποίημα αυτό γύρω από το ροκ μπάντζο;

Δωδέκατον. Ο ρυθμός του μισανθρωπόκαινου υπολογίζεται με μέτρο ακριβώς τη σήψη του εργατικού κινήματος. Η ώρα μηδέν ήρθε και παρήλθε. Κι άλλη δυτική μελαγχολία.

Γαμιέται ο Robert Berger ο Mounir Haidar και ο Scott Hutchinson. Δεν είναι παρά κομπάρσοι στο μισανθρωπόκαινο αλλά γαμιούνται και μαζί όλοι όσοι υπήρξαν ποτέ καλοί μαζί τους. Αυτό ήταν το δέκατο τρίτον για όσους μετράτε. Κι αυτή η λίστα είναι μονάχα η αρχή. Τελειώνει με τα ονόματα όλων όσων βρίσκονται σε αυτήν την ανάγνωση τον Ben Furstenberg τη Natalie Cornflakes τον Andrew Kenower τη Juliana Spahr τον Brian Glasscock Χρόνια Πολλά αλλά γαμιέσαι τη Wendy Trevino γαμιέται ο Joshua Clover η Jeune Fille και ο Ali Bektas γιατί αυτοί οι γαμιόληδες απ’ την αρχή αυτού του μέρους ακόμα ζουν γιατί δεν τους έχουμε σκοτώσει ως τώρα.

Δέκατο τέταρτον. Πίσω σε εκείνο το μπάντζο. Αν ποτέ μιμήθηκες εκείνο το ριφ από την «Αναμέτρηση των Μπάντζο» γαμιέσαι εσύ και η ομοφοβία σου.

Δεκαπέντε. Ανίκανοι να αντέξουν τα δάνεια τους οι απόφοιτοι και οι παραιτημένοι φοιτητές αφήνονται να παρασυρθούν έξω από την τυπική οικονομία στις φοιτητικές φαβέλες χέρι με χέρι με τη λιμνάζουσα μισθωτή διασπορά και κάνουμε σαν να μην έχει καμιά σχέση αυτός ο αποχαρακτηρισμός με το μισανθρωπόκαινο αλλά στην πραγματικότητα αυτό ακριβώς και μόνο είναι το μισανθρωπόκαινο.

Δεκαέξι. Και η νοσταλγία μας για τότε που οι φοιτητές ήταν φοιτητές και οι εργάτες ήταν εργάτες είναι η τυπική βροχή σ’ αυτό το ποίημα. Γαμιέται η δυτική σου μελαγχολία.

Δέκατο έβδομον. Κανείς δεν ψάχνει να κρυφτεί κι ούτε υπάρχει καμιά χαρά.

Δέκατο όγδοο. Ξέρεις εκείνη η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να γίνει και απλά βγαίνεις έξω γιατί πρέπει να ξεφύγεις από τη μορφή οικογένεια ίσως από το σπίτι που σου ανήκει ή περίπου σου ανήκει ή ανήκει στην τράπεζα ή ίσως από το διαρκές νιαούρισμα της γάτας και παρόλα αυτά ό,τι και να είναι αυτό που το οικογενειακό χρέος ή η γάτα σημαίνει έρχεται μαζί σου κι έτσι αρχίζεις να προχωράς στο δρόμο για να δεις αν μπορείς να ξεφύγεις και δεν μπορείς γιατί ό,τι κι αν είναι αυτό που σε ακολουθεί σε ξέρει με τον ίδιο τρόπο που σε ξέρει η πανεπιστημιακή σχολή σου που πάντα ξέρει τη διεύθυνσή σου για να σου στέλνει αιτήσεις πληρωμών ακόμη κι αν μόλις μετακόμισες την περασμένη βδομάδα για παράδειγμα και είναι σκοτεινά έξω και είναι μικρό το φεγγάρι κι έτσι δεν έχει πολύ φως κι ούτε ο φωτισμός του δρόμου δουλεύει κι ο δρόμος είναι πιο σκοτεινός απ’ ότι συνήθως και κάθεσαι στο χαμηλό τσιμεντένιο φράχτη που περιβάλλει το σπίτι του γείτονα και συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να γίνει για να ξεφορτωθείς αυτό το πράγμα απ’ το οποίο πρέπει να ξεφύγεις κι έτσι απλώς κάθεσαι εκεί κοιτάζοντας το κενό κρυώνοντας με τη σκέψη στα κοντά δυνατά πόδια και στα μικρά αυτιά και τα μάτια του γεωπόντικα  τσέπης yelm στο πως τα χείλη τους κλείνουν πίσω από τους μπροστινούς κοπτήρες πως χρησιμοποιούν τους μπροστινούς κοπτήρες για να τρυπώνουν στο χώμα πως τρυπώνοντας το μαλακό χαλαρό τους τρίχωμα τα βοηθά να πηγαίνουν προς τα πίσω μέσα στα τούνελ το ίδιο εύκολα όσο πηγαίνουν και μπροστά πως έχουν δυο τόσο μα τόσο μαλακές παρειές τσεπάκια που εκτείνονται από το κατώτερο μέρος του προσώπου τους στους ώμους τους που τις χρησιμοποιούν για να μεταφέρουν φαγητό και που μπορούν να γυρίσουν εντελώς μέσα έξω και πως η ιστοσελίδα UC Davis λέει πως οι γεωπόντικες είναι nongame θηλαστικά που σημαίνει πως οποιοσδήποτε μπορεί να έλεγξει τον πληθυσμό τους ανά πάσα στιγμή και με κάθε σύννομη μέθοδο κι έτσι προτείνουν να στήνονται παγίδες με τοξικά δολώματα υποκαπνισμούς αποκλεισμούς σκυλιά μαστίχες με καθαρτικό δονούμενα φίδια και εκρηκτικούς μηχανισμούς αερίου και σκέφτεσαι αυτά τα πράγματα με απελπισία και Σαπφική οργή γιατί δεν αντέχεις να σκέφτεσαι αυτό ό,τι και να ‘ναι αυτό που είναι αντιληπτό μόνο ως οικογενειακό χρέος ως γάτα και το να σκέφτεσαι τα σχεδόν εξαφανισμένα καλυμμένα με μαλακό τρίχωμα τσεπάκια σου επιτρέπει τουλάχιστον να αισθάνεσαι. Γαμιέται αυτή η στιγμή πάνω απ’ όλα.

Γαμιέται η στιγμή αυτή πάνω απ’ όλα που πρέπει να γράψεις μια έκθεση για την πρωτοπορία και ξεκινάς όλο απέχθεια για τους ανθρώπους που σου ζήτησαν να τη γράψεις όλο απέχθεια για τον εαυτό σου όλο απέχθεια για την ιδέα της πρωτοπορίας αλλά ξεκινάς να γράφεις γιατί υπάρχεις μόνο στη φράση ξεκινάς να γράφεις κι ύστερα στα μισά αρχίζεις να αισθάνεσαι ότι ίσως και να σε νοιάζει η πρωτοπορία και θα ήθελες να είσαι μέρος της πρωτοπορίας και θα ήθελες να φτάσεις σ’ ένα πάρτι φορώντας μια κάμπια για μουστάκι και να εκθέσεις κομμάτια της ζωής σου να αχνοφαίνονται σε μια μισοφωτισμένη γκαλερί στη Ζυρίχη ή κάπου εκεί ξέρω ‘γω ένα μόνο λευκό δωμάτιο γεμάτο με ένα γλυκό συναίσθημα που το λένε δυτική μελαγχολία και το αισθάνεσαι αυτό ακόμα κι αν αντιλαμβάνεσαι πλήρως πως αυτό που γράφεις ανήκει στην κατηγορία σπουδές συγκριτικής ασπρίλας  και η πρωτοπορία είναι το λιγότερο απαίσια ιδέα και μάλλον εντελώς αχρείαστη κι ακόμα κι αν τα αντιλαμβάνεσαι αυτά τα πράγματα συνεχίζεις την έκθεση και ακούς Pharell και Shakira και Iggy Azalea που δεν είναι η πρωτοπορία αλλά συνεχίζεις φτιάχνεις μικρές παραγράφους για την πρωτοπορία και οι μικρές παράγραφοι σε κάνουν να νιώθεις άδειος και καθαρός  σαν να μην έχεις φάει για μια δυο μέρες οι μικρές παράγραφοι σε κάνουν να νιώθεις άδεια και καθαρή όχι σα να ‘σαι μια γκαλερί στη Ζυρίχη με χαμηλό φωτισμό και σχεδόν τίποτα στους τοίχους όχι δεν είσαι η γκαλερί αλλά σε γεμίζει η ίδια περίπου αίσθηση με τη μελαγχολία του κειμένου μελαγχολία κειμενική και το πρόβλημα είναι αυτό το δέκατο ένατον το πρόβλημα είναι αυτό ότι έχεις φίλους που σ’ αρέσουν και φίλους που δε σ’ αρέσουν και κάπως φαντάζεσαι τους φίλους που δε σ’ αρέσουν να τριγυρνούν στη γκαλερί ίσως ανταλλάζοντας αυτές τις ματιές με το ‘να φρύδι σηκωμένο που μεταφέρουν το χάσταγκ σου στο twitter απευθείας στα μυαλά των άλλων αλλά δε μπορείς να φανταστείς τους φίλους που σ’ αρέσουν να βρίσκονται μαζί στην γκαλερί και μετά θυμάσαι πως δε μπορείς να φανταστείς του φίλους που σ’ αρέσουν γενικά να βρίσκονται μαζί στο ίδιο δωμάτιο κι ότι τα ένα δυο τελευταία χρόνια χαρακτηρίζονταν από την αδυνατότητα των ανθρώπων να βρίσκονται μαζί στο ίδιο δωμάτιο είτε σου αρέσουν είτε όχι κι αυτό είναι τόσο πραγματικό που χαίρεσαι όταν ένας απ’ τους εχθρούς σου απομακρύνεται γιατί γαμιούνται αλλά επίσης χαίρεσαι όταν ένας από τους φίλους σου απομακρύνεται γιατί ακόμα κι αν είσαι στο Όκλαντ κέντρο του σύμπαντος απ’ ότι φαίνεται φαίνεται σαν να βγαίνεις κι αυτή είναι η αλήθεια των πραγμάτων όχι η πρωτοπορία όχι η γκαλερί όχι η κάμπια που δεν είναι το μουστάκι σου ούτε καν η κάμπια της μπλε πεταλούδας του Μαϊάμι που είναι η επόμενη κάμπια που θα εξαφανιστεί ωωωωω Μαϊάμι αλλά τα ρήγματα που τώρα συναρτούν περίπου το εβδομήντα τοις εκατό από όλη την κοινωνική ζωή και αισθάνεσαι τα ρήγματα ως αλήθεια γιατί το μίσος είναι αληθινό το μίσος είναι μια αντικειμενική δύναμη όπως το χρέος είναι μια αντικειμενική δύναμη και ο μισθός και η ζέστη και το τέλος του κόσμου είναι αντικειμενικές δυνάμεις και τα ρήγματα κατ’ αυτήν την έννοια είναι αντικειμενικά και την αντικειμενικότητα αυτήν τη λες μισανθρωπόκαινο.

Εικοστό. Έτσι τελειώνει το μισανθρωπόκαινο. Κηρύσσουμε πόλεμο εναντίον του. Άπλωσε τα μπροστινά σου πόδια και τίναξέ του το λαιμό σου. Τρέχουν ουρλιάζοντας με χαρά και τρόμο εναντίον του. Κι εγώ πηγαίνω μαζί τους.

Εικοσιένα. Να πως να βάλεις φωτιά σε μια πετρελαιοπηγή. Τρίψου και γείρε πάνω της. Άπλωσε τα μπροστινά σου πόδια και τίναξέ της το λαιμό σου. Η ισχύς του χτυπήματος εξαρτάται από το βάρος του κρανίου σου και από τo τόξο τους τινάγματός σου. Έπειτα σπίθες.

Εικοσιδύο. Να πως να βγάλεις το ηλεκτροφόρο πλέγμα. Τρύπησε την προστασία μεταγωγής και το μηχανισμό ελέγχου και τους μεταλλάκτες με υποδερμικά γεννητικά όργανα και χύσε πάνω στους διακόπτες του κυκλώματος έτσι ώστε να βραχυκυκλώσεις ή να υπερφορτώσεις ρεύματα. Μικρότερα δίκτυα διανομής μπορεί να χρησιμοποιούν διακόπτες επαναφοράς δικτύου ή ασφάλειες για την προστασία των κυκλωμάτων διανομής. Κι αυτά επίσης μπορούν να τρυπηθούν με την εισαγωγή ενός εξειδικευμένου εισδύοντος οργάνου μέσω μια εξωτερικής αυλάκωσης που υπέρκειται της πλευρικής μεμβράνης στο τοίχωμα της ασφάλειας.

Εικοσιτρία. Να πως να ανατρέψεις ένα πλοίο κοντέινερ. Κολύμπα παραπλεύρως πίσω του μέσα σε ένα τρένο έπειτα άρπαξέ το με τα δόντια και συνέχισε να κολυμπάς καθώς εισάγεις τα άγκιστρά σου εντός της αποχέτευσης και άντλησε.

Εικοστό τέταρτον. Να πως να σκοτώσεις έναν αστυνομικό να πως να καταργήσεις την κουλτούρα να πως να καταρρίψεις ένα ελικόπτερο Boing AH-64D Apache Longbow να πως να κάνεις πλιάτσικο σ’ ένα σούπερ μάρκετ να πως να αιωρήσεις το Πεντάγωνο. Σαπφώ Σαπφώ Σαπφώ όχι με ψαλμούς και συνθήματα.  



***



#Μισανθρωπόκαινο
24 Θέσεις

Τζόσουα Κλόβερ & Τζουλιάνα Σπαρ

Πρώτη παρουσίαση στο Curds + Whey στο Όκλαντ 6.13.2013

Commune Editions
Προμηθευτές ποίησης και άλλων ανταγωνισμών

Όκλαντ 2014


Ο Τζόσουα Κλόβερ και η Τζουλιάνα Σπαρ είναι δύο από τους συντάκτες του Commune Editions, μιας εκδοτικής για την ποίηση και άλλες λογοτεχνικές μορφές με αντικαπιταλιστικό αντικρατικό προσανατολισμό. Η ιστοσελίδα της θα είναι σύντομα προσβάσιμη στον παραπάνω σύνδεσμο και το πρωτότυπο ποίημα μπορεί να βρεθεί εδώ.


***

Σημειώσεις του μεταφραστή (που γαμιέται, αυτός κι όσοι τον βοήθησαν):


ανθρωπόκαινο - όρος γεωλογικής χρονολόγησης, αναφέρεται στην περίοδο κατά την οποία η ανθρώπινη δραστηριότητα μετασχηματίζει τα βασικά υλικά του πλανήτη. Το # είναι σύμβολο που χρησιμοποιείται στο twitter

Ανακτορία - αναφορά σε Σαπφικό ποίημα, βλ. εδώ∙ το συγκεκριμένο ποίημα έχει απασχολήσει πλήθος κόσμου από τους κύκλους της υψηλής διανόησης (Ελύτη, Ιάννη Ξενάκη) μέχρι και αυτούς της ποπ κουλτούρας βλ. εδώ 
2
πυραμίδες από βαρέλια πετρελαίου - Αναφορά στο έργο Τhe Mustaba: a project for Abu Dhabi των Κρίστο + Ζαν Κλοντ, που είναι πιο γνωστοί για το τύλιγμα του Ράιχσταγκ με ύφασμα. Το ογκώδες έργο που προορίζεται για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα αποτελείται από 410.000 πολύχρωμα βαρέλια πετρελαίου στημένα στην έρημο Λίβα σε σχήμα που θα θυμίζει πυραμίδα
3
Mallacamax - μετρική μονάδα στη ναυπηγική, σχετική με τα στενά Μαλλάκα μεταξύ Σουμάτρας και Μαλαισίας. Πρόκειται για το μέγεθος του μεγαλύτερου εμπορικού φορτηγού πλοίου

Βρέχει άντρες - Its raining men, αμερικάνικο ποπ τραγούδι, γράφτηκε το 1979 από τους Paul Jabara και Paul Shaffer και πρωτοηχογραφήθηκε από τις The Weather Girls το 1982. Πρόκειται για τραγούδι ιδιαίτερα συνδεδεμένο με την γκέι κουλτούρα. Στα αγγλικά το «βρέχει» συντάσσεται με την απρόσωπη αντωνυμία it (αυτό), η οποία στα ελληνικά απουσιάζει
4
έννοια του ενός πέμπτου - ταξινομικός όρος της στατιστικής στις Η.Π.Α. σχετικός με τα οικιακά εισοδήματαμε βάση το εισόδημά τους τα νοικοκυριά ταξινομούνται σε πέντε κατηγορίες (quintiles)
9
Καιόμενος Άνδρας - ετήσιο φεστιβάλ στο όποιο καίγεται ένα ογκώδες αντρικό ομοίωμα στα πλαίσια εκδηλώσεων «ριζοσπαστικής έκφρασης». Ξεκίνησε το 1986 σε μια παραλία στο Σαν Φρανσίσκο μεταξύ φίλων και μετακόμισε στη Νεβάδα, τώρα υπό την αιγίδα μιας ΜΚΟ, με εισιτήρια, με στήσιμο μιας τεχνητής πόλης κτλ. Με τα χρόνια το μέγεθος των συμμετεχόντων αλλά και του ομοιώματος αυξάνεται

«Η Αγγλία είναι έθνος καταστηματαρχών» - στα αγγλικά στο πρωτότυπο. L'Angleterre est une nation de boutiquiers: φράση του Ναπολέοντα. Από το Ο Πλούτος των Εθνών (1776) του Άνταμ Σμίθ φαίνεται να έλκει την καταγωγή της

Whole Foods - καταστήματα τροφίμων με ακριβά, «υγιεινά» προϊόντα

Ροκ μπάντζο - το μπάντζο είναι μουσικό όργανο της αμερικάνικης παράδοσης. Η αναφορά αυτή αφορά στον τρόπο με τον οποίο απαλλοτριώνει αυτήν την παράδοση η σύγχρονη μουσική βιομηχανία και κουλτούρα∙ κακέκτυπα της οποίας εμφανίζονται δειλά και στην ελληνική επικράτεια π.χ. εδώ

Πασί - πλούσια περιοχή του Παρισιού. Οι πολίτες του Πασί ήταν που άνοιξαν το δρόμο στο στρατό των Βερσαλλιών για να μπει στην παρισινή κομμούνα

Πικετί - Τομάς Πικετί, Γάλλος οικονομολόγος, καθηγητής στην  École des hautes études en sciences sociales και στο Paris School of Economics. Συγγραφέας του μπεστ-σέλερ Το Κεφάλαιο στον Εικοστό Πρώτο Αιώνα, στο οποίο αναφέρεται η φρενίτιδα

cupcakes - μικρά κεϊκάκια της μόδας

Park Slope - κυριλοποιημένη περιοχή στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης από την οποία δε λείπουν και τα μαγαζιά με cupcakes

τραπεζάκι καφέ Noguchi - χαρακτηριστικό έργο βιομηχανικού σχεδίου από τον Isamu Noguchi, Ιάπωνα καλλιτέχνη (1947). Τέτοια τραπέζια υπάρχουν ως εκθέματα και στο ΜοΜΑ στην Νέα Υόρκη αλλά και στο Μουσείο Χένρι Φορντ στο Μίσιγκαν. Επίσης ο  ιστότοπος με τίτλο «Γαμιέται το τραπεζάκι Noguchi σου» χλευάζει το μοντέρνο κυριλέ ντιζάιν εσωτερικού χώρου:

η ζωγραφική του Σταθόπουλου στις κούπες του Λουμίδη - στο πρωτότυπο αναφέρεται η λογοτεχνία του Jonathan Safran Foer στις κούπες έτοιμου καφέ Chipotle, αντίστοιχης λογικής διαφημιστική καμπάνια της αμερικάνικης εταιρίας Chipotle Mexican Grill Inc

ΗΒΟ - αμερικάνικη εταιρία συνδρομητικής τηλεόρασης, υπεύθυνη για μερικές από τις τηλεοπτικές σειρές που κάνουν επιτυχία ανά τον κόσμο αυτόν τον καιρό

Φοίνικας Τζουμέιρα και Φοίνικας Τζέμπελ Άλι - τα δύο από τα τρία τεχνητά νησιά/αρχιπελάγη στο Ντουμπάι∙ έχουν πάνω τους χτισμένες πολυτελείς κατοικίες, ξενοδοχεία και ριζόρτ
10
ατραζίνη - ευρείας χρήσης ζιζανιοκτόνο με σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην πανίδα, π.χ. στο φύλο βατράχων.  Απαγορευμένο στην Ε.Ε. από το 2004

σβρά - στο πρωτότυπο χρησιμοποιείται η σύντμηση srsly που είναι συνηθισμένη στο ίντερνετ
11
Robert Berger, Mounir Haidar, Scott Hutchinson – εμπλεκόμενοι στην κατασκευή των τεχνητών νησιών στο Ντουμπάι. Ο πρώτος ήταν υπεύθυνος έργου (2000-2004), ο δεύτερος επικεφαλής σχεδιασμού και ο τρίτος μηχανικός κατασκευής διαμερισμάτων
13
«Αναμέτρηση των Μπάντζο» -  τραγούδι του 1955 του Arthur Smith. Ο αφορισμός αναφέρεται στην ταινία Deliverance (1972) του John Boorman, στην οποία υπάρχει επίσης μια σκηνή βιασμού μεταξύ ανδρών και ένας σχετικός περιβόητος διάλογος
14
Κανείς δεν ψάχνει να κρυφτεί κι ούτε υπάρχει καμιά χαρά - η απόδοση αυτού του στίχου είναι δύσκολη στα ελληνικά λόγω της πυκνότητας και της πολιτισμικής συγκεκριμενικότητάς του. Στο πρωτότυπο χρησιμοποιείται η φράση Τhats what she saidnt που είναι μια άτυπη αρνητική μεταστροφή του κοινότοπου (και συνήθως σεξιστικού) «αστείου» thats what she said (δηλ. να τι είπε). Στα αγγλικά -στην πιο διαδεδομένη του μορφή- αυτό το σχήμα του προφορικού λόγου χρησιμοποιείται σαν απάντηση σε μια προηγηθείσα ουδέτερη φράση, με σκοπό να καταδείξει πως η συνομιλήτρια εξαιτίας κάποιας φραστικής αβλεψίας, αποκαλύπτει άθελά της ένα υποτιθέμενο υποκρυπτόμενο σεξουαλικό περιεχόμενο. Η αντίστοιχη ελληνική παροιμία που χρησιμοποιήθηκε για την απόδοση του στίχου παρουσιάζει ίσως μια κάποια σχετική εγγύτητα
17
nongame θηλαστικά - νομικός όρος ταξινόμησης ζώων στο δίκαιο των ΗΠΑ
18
Pharell, Shakira, Iggy Azalea - σύγχρονες ποπ τραγουδίστριες
19
όχι με ψαλμούς και συνθήματα - στο πρωτότυπο χρησιμοποιείται ο όρος chanting που είναι πολύσημος. Στην αγγλική χρησιμοποιείται για να σημάνει τη ρυθμική εκφορά κάποιου ήχου, λέξης ή φράσης όπως για παράδειγμα στην πολιτική ή γηπεδική συνθηματολογία ή στην θρησκευτική ψαλμωδία. Εδώ χρησιμοποιείται σε ειρωνική αντίστιξη με την «οδηγία» Σαπφώ Σαπφώ Σαπφώ      
24

3 σχόλια:

Μπέτυ Κου είπε...

αυτά είναι
σας βγάζουμε το καπέλο

automattick.abject είπε...

!!!!!
γαμιέσαι κι εσύ και η μετάφρασή σου

pakiboy είπε...

γαμιέται το καπέλο και τα σχόλιά σας και τα πέντε θαυμαστικά