1.
Ένα παλαιοαναρχικό γνωμικό των έιτιζ έλεγε πως η θάλασσα έχει άμπωτη και παλίρροια, το κίνημα τα πάνω και τα κάτω του, αλλά η αναρχία είναι βράχος. Με δεδομένη την πραγματικότητα του κινήματος στον ελλαδικό χώρο, το οποίο πριν μερικά χρόνια έφτασε με τις μεγάλες διαδηλώσεις και τις οδομαχίες στα όρια του και έκτοτε μετρά τα κομμάτια του και προσπαθεί να δει τι συνέβη, είναι λογικό να εξελίσσεται και μια συζήτηση πάνω στο ζήτημα της θεωρίας. Βλέπεις, όταν οι άνθρωποι κινούνται και επικοινωνούν παράγουν μόνοι τους τη θεωρία των αγώνων τους, όταν όμως εγκλωβίζονται οι στρατευμένες μειοψηφίες γλείφουν τις πληγές τους και προσπαθούν να δουν τι έφταιξε και πώς μπορούν να ακονίσουν από την αρχή τα όπλα της κριτικής. Τι κάνουμε λοιπόν; Επιστρέφουμε στην πολιτική ταυτότητα/ στην απραξία/ στα καθιερωμένα και διαβάζουμε να μάθουμε τι πρέπει να κάνουμε; Τι διαβάζουμε; Τι θεωρία θέλουμε; Ή μάλλον καλύτερα, Τι τη θέλουμε τη θεωρία; Είναι η αναρχία βράχος; Ψήφισε η μάνα μου νέα δημοκρατία;
Ένα παλαιοαναρχικό γνωμικό των έιτιζ έλεγε πως η θάλασσα έχει άμπωτη και παλίρροια, το κίνημα τα πάνω και τα κάτω του, αλλά η αναρχία είναι βράχος. Με δεδομένη την πραγματικότητα του κινήματος στον ελλαδικό χώρο, το οποίο πριν μερικά χρόνια έφτασε με τις μεγάλες διαδηλώσεις και τις οδομαχίες στα όρια του και έκτοτε μετρά τα κομμάτια του και προσπαθεί να δει τι συνέβη, είναι λογικό να εξελίσσεται και μια συζήτηση πάνω στο ζήτημα της θεωρίας. Βλέπεις, όταν οι άνθρωποι κινούνται και επικοινωνούν παράγουν μόνοι τους τη θεωρία των αγώνων τους, όταν όμως εγκλωβίζονται οι στρατευμένες μειοψηφίες γλείφουν τις πληγές τους και προσπαθούν να δουν τι έφταιξε και πώς μπορούν να ακονίσουν από την αρχή τα όπλα της κριτικής. Τι κάνουμε λοιπόν; Επιστρέφουμε στην πολιτική ταυτότητα/ στην απραξία/ στα καθιερωμένα και διαβάζουμε να μάθουμε τι πρέπει να κάνουμε; Τι διαβάζουμε; Τι θεωρία θέλουμε; Ή μάλλον καλύτερα, Τι τη θέλουμε τη θεωρία; Είναι η αναρχία βράχος; Ψήφισε η μάνα μου νέα δημοκρατία;
2.
Τι είναι τα Logistics; Ακούγοντας αυτή τη λέξη στο δημόσιο λόγο ολοένα και
συχνότερα, την είχαμε αυτή την εύλογη απορία. Ακόμα περισσότερο επειδή
χρησιμοποιώντας την αγγλική λέξη με αυτό το πληθυντικό σίγμα στο τέλος νιώθαμε
κάθε φορά που προφερόταν από κάποιο συνομιλητή ένα αίσθημα μεγαλείου, το φόβο
απέναντι σε κάτι τεράστιο και σκοτεινό, σαν να ήταν κάτι που περιβαλλόταν από
ένα μυστηριακό πέπλο, κάτι για το οποίο όλοι μιλάνε χωρίς ποτέ να λένε τι είναι.
Αν ανατρέξεις στα λεξικά η μετάφραση δεν είναι και τόσο Υψηλή (αν και παραμένει
τρομαχτική): επιμελητεία, διοικητική μέριμνα, διαχείριση πόρων. Γι’ αυτό και το
κρατήσαμε ως έχει, αφού κι ο Μάκης ο γιος
της κυρα-Μυρσίνης σε λουτζίστιγκζ στο
Καλοχώρ’ δουλεύει.
Το κείμενο του Jasper Bernes "Logistics, Counterlogistics and the communist prospect" δημοσιεύτηκε στο endnotes#3. Η μετάφρασή του
έγινε από την προσωρινή επιτροπή κριτικής γαστρονομίας Θεσσαλονίκης του γκουρμέ-προλέ
φράξια «θανατερό πορτοκάλι, στην καρδιά ξυράφι». Συνένοχος στην επιμέλεια του
κειμένου είναι ο μορφωτικός σύλλογος κατοίκων τούμπας «η γοργόνα».
4 σχόλια:
ψψψψ
αιχμηρές (και θανατερές σαν τους στίχους του) βιταμίνες για τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται
[ας πούμε για το fair play ότι το κείμενο του Bernes απαντά κατά βάση σε ένα παλιότερο κείμενο του Alberto Toscano (θιασώτη της θέσης περί reconfiguration ή repurposing) που βρίσκεται εδώ: http://www.metamute.org/editorial/articles/logistics-and-opposition. Πρόσφατα μάλιστα ο Toscano απάντησε στο κείμενο του Bernes, βλ. http://viewpointmag.com/2014/09/28/lineaments-of-the-logistical-state/. Κατά τ' άλλα φουλ pro-Bernes είμαστε]
Σα βιαστικό επίμετρο στα σχόλια (γιατί το μυαλό μας και λίρα και ξεχάσαμε να το κάνουμε κόπυ-πέιστ)
Με στόχο την κατάδειξη του επίκαιρου του κειμένου, παραθέτουμε 2 αποσπασματάκια από το Βήμα της Κυριακής της 24ης Σεπτέμβρη 2014
Απόσπασμα νο1
Εισήχθη την Τετάρτη προς συζήτηση και ψήφιση από την Ολομέλεια της Βουλής (Γ΄ Θερινό Τμήμα) το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας για τις «Ρυθμίσεις θεμάτων εφοδιαστικής (logistics)».
[...]
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κλάδος των logistrics μπορεί να δώσει μεγαλύτερη ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, δεδομένου ότι ως εξωστρεφής κλάδος ενισχύει τη διεθνή θέση και ανταγωνιστικότητα της χώρας και προσφέρει άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας. Μάλιστα ο κύκλος εργασιών των logistics ανέρχεται στα 5,4 τρις ευρώ ή 13,8% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
[...]
Ωστόσο, ο κλάδος της εφοδιαστικής στην Ελλάδα υπολογίζεται περίπου στο 10% του ΑΕΠ, ενώ, ακριβώς λόγω της εμπορευματικής κίνησης και της γεωγραφικής θέσης της χώρας, μπορεί ν’ αναπτυχθεί πολύ περισσότερο.
Το νομοσχέδιο είναι αποτέλεσμα μιας συγκροτημένης προσέγγισης και μιας εθνικής στρατηγικής για τον κλάδος των logistics η οποία εκπονήθηκε σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα, που κατέχει σχετική τεχνογνωσία.
[...]
ειδικά στον όρο της εφοδιαστικής προσδίδει και αναγνωρίζει το σύνθετο ρόλο που σήμερα διαδραματίζει για τη μεταφορά, διαμεταφορά, αποθήκευση αλλά και τη συσκευασία, ανασυσκευασία, ετικετοποίηση, συναρμολόγηση προϊόντων (αρ.1).
[...]
Θέτει για πρώτη φορά κανόνες για την αστική μεταφορά και διανομή προϊόντων εντός του αστικού ιστού μέσω των σχετικών ολοκληρωμένων σχεδίων βιώσιμης αστικής κινητικότητας (urban mobility plans), καθώς και δράσεις για την προώθηση της πράσινης εφοδιαστικής (green logistics)
[...]
Η εθνική στρατηγική για την εφοδιαστική συμπληρώνεται, τέλος, με: α) κατά προτεραιότητα χρηματοδότηση μέσω του νέου ΕΣΠΑ και β) τον εκσυγχρονισμό των μεταφορικών υποδομών, χωρίς τον οποίο δεν είναι ευχερής η ανάπτυξη των Logistics.
Αν η ματιά της μορφής-κράτος είναι ξεκάθαρη πάνω στα logistics, ακόμα πιο ξεκάθαρη είναι η ματιά του Άδωνη ο οποίος πέταξε μια αλήθεια μέσα στο παραλήρημά του απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση και τις αντιρρήσεις της.
Απόσπασμα 2
Είναι λογικό να μην καταλαβαίνετε από λεφτά γιατί είστε κομμουνιστές.
Αυτά/
ΚΙ ΕΝΑ ΦΡΕΣΚΟ
«Κατάσταση πανικού» φωτογραφίζουν στοιχεία αναλύσεων που έχουν εστιάσει το τελευταίο διάστημα στις κινήσεις των μεγάλων ανά τον κόσμο λιμένων με την εμφάνιση των mega ships του τομέα διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων. Τα πλοία με μεγάλες μεταφορικές ικανότητες αλλά και το θέμα της αναβάθμισης των αυτοματισμών έχουν στρεσάρει τα υψηλόβαθμα στελέχη που αναζητούν λύσεις στα προβλήματα που ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους απειλώντας την «αξιοπιστία» των λιμένων έναντι των ναυτιλιακών εταιριών διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων.
Μετά την Βόρεια Ευρώπη που βίωσε πρώτη τα προβλήματα των πολύωρων καθυστερήσεων ήρθε η ώρα των Αμερικανικών λιμένων. Με βάση τα στοιχεία το αμέσως προσεχές διάστημα θα επιχειρηθούν αναδιαρθρώσεις σε σχεδιασμούς εξυπηρέτησης, αναβαθμίσεις συστημάτων πληροφορικής αλλά και συστημάτων διαχείρισης των φορτίων μέχρι και των εξοπλιστικών προγραμμάτων όπου αυτά υπήρχαν. Ωστόσο τα στελέχη των λιμένων έχουν βρεθεί σε προβληματισμό για την έκταση των αλλαγών που θα πρέπει να επιφέρουν και το κόστος τους που δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο. Και μάλιστα σε περίοδο όπου ήδη έχουν ξεκινήσει συζητήσεις σε τεχνικό επίπεδο για την δυνατότητα ναυπήγησης μεγαλύτερων σε μεταφορική ικανότητα (TEU's) πλοίων.
Γεγονός που αποτελεί αστάθμητο παράγοντα όπως επίσης αστάθμητο παράγοντα αποτελούν τα σέρβις που θα ανακοινώσουν από τα μέσα του επόμενου μήνα οι μεγάλες «συμμαχίες».
theseanation
Instead of going deeper into abstractions in order to clarify the differences, just taking a brief look at their interpretation of global supply-chains and logistics is sufficient to illustrate the point. Standing as a blockading Occupy activist in front of the cranes in the port of Oakland, California, the scope of global capitalist cooperation seems oppressive. "As an interface between production and consumption, between the US and its overseas trading partners, between hundreds of thousands of workers and the various forms of circulating capital they engage, the quieted machinery of the port quickly became an emblem for the complex totality of capitalist production it seemed both to eclipse and to reveal." Instead of trying to understand the global cooperation of workers within this 'gigantic machine', instead of analysing its internal contradictions and workers (limited) conflicts within - in short - instead of demystifying the 'capital fetish' the bohemian writers do the opposite:
a) they take capital at face value:
"Since the 1980s, business writers have touted the value of “lean” and “flexible” production models, in which suppliers maintain the capacity to expand and contract production, as well as change the types of commodities produced, by relying on a network of subcontractors, temporary workers, and mutable organisational structures, adaptations that require precise control over the flow of goods and information between units."
.......
https://libcom.org/blog/further-comments-organisation-15082014
Δημοσίευση σχολίου