Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Το πρωινό ξύπνημα μ'εξαγριώνει

Πρωί

ξυπνάει

δεν γίνεται να πατήσει και 5η φορά αναβολή στο ξυπνητήρι

κοιμάται δίπλα της

ήρεμος

το βράδυ μιλάει στον ύπνο του

προσπαθεί να ξεχωρίσει τις λέξεις του

θέλει να τον ξυπνήσει

για να της πει τι ονειρεύεται

μετά να τον φιλήσει

γρατσουνώντας το πιγούνι της στα γένια του

και ύστερα να τον αφήσει ξανά να κοιμηθεί

αλλά δε το κάνει

δεν γίνεται να ξυπνήσεις έναν άνθρωπο που κοιμάται

πρέπει να φύγει

βρωμονοσοκομείο

υπάρχουν πολύ πιο ωραία πράγματα να κάνει κανείς

τα πρωινά

θα αφήσει κάτι στο σπίτι του

για να έχει αφορμή να ξαναπάει

να θυμηθεί να του πάρει και ένα κονιάκ

να βάζει στο μπουφάν του

όταν κάτεβαίνει στις πορείες

να ζεσταίνεται



Υ.Γ.

Κανά σοβαρό ποστ θα ανεβάσει κανείς σ'αυτό το μπλογκ?
Marimar πες και συ τίποτα.

2 σχόλια:

marimar juanita είπε...

εγώ τα λέω αλλά όλοι με γράφουν...γιαυτο και εγώ απαντώ με αυτό http://www.youtube.com/watch?v=cjek-SjBMUU&feature=related

black orchid είπε...

"οπως εχει ξαναειπωθει σ αυτο το μπλογκ

"Μισω τα πρωινα
που πας στη δουλεια"

και δεν νομιζω να υπαρχει ομορφοτερη εκφραση για το ποσο σιχαινεσαι να αφησεις ενα μερος γεματο αγαπη και προδερμ για να πας καπου να εργαστεις.

Γιατι μπορει να ποναει εσενα που δουλευεις 7 το πρωι, αλλα σκεψου ποσο ποναει κι αυτον που αφηνεις πισω."

μαλιστα.

σηκωνει συζητηση.