Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Ο χαμένος χρόνος


Μπροστά στην πόρτα του εργοστασίου
ο εργάτης σταματάει ξαφνικά
o ωραίος καιρός τον τράβηξε απ' το σακάκι
κι όπως γυρίζει
και τον ήλιο ατενίζει
όλον κόκκινο όλον στρογγυλό
να χαμογελάει μέσα στον ουρανό του από μόλυβδο
κλείνει το μάτι
με οικειότητα
Για πες λοιπόν σύντροφε Ήλιε
δε βρίσκεις
πως είναι μάλλον μαλακία
να δίνεις μία τέτοια ημέρα
σε ένα αφεντικό;
                                                           Jacques Prévert
                                                  (μτφ Μαρία Θεοφιλάκου)

7 σχόλια:

so είπε...

κοιτα, το βρισκω μεγαλη μαλακια. αυτα.

Ήλιος είπε...

μάλλον μαλακία βρίσκω. ναι

Όλος κόκκινος όλος στρογγυλός είπε...

τότε που πάλι σου χαμογελούσα,μέσα στον ουρανό από μόλυβδο,έκανες αμάν και πως να βρεις ένα αφεντικό να του χαρίζεις τις ημέρες.

μαλάκα άνθρωπε!

πάρε μια απόφαση επιτέλους!

Αφεντικό είπε...

μαλάκα ήλιε αν συνεχίσεις μπολιάζεις με κομμουνιστικές ιδέες τους μαλάκες θα πάρω τη χρυσή αυγή.....

Johnny Mnemonic είπε...

Απόφαση έχω πάρει. Είναι αυτές οι 2. Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνεις?

της δικαιοσύνης ο ανοητός είπε...

αν κατάλαβα καλά,καλά θα κατάλαβα,τα θέλεις όλα! ενδιαφέρον...

διονυσης σαββόπουλος είπε...

κι εγώ εμπνευστηκα από αυτό το μποιήμα