Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

ό,τι είναι είναι/ό,τι δεν είναι, είναι πιθανό

Το χειρότερο μετά από μια συγκέντρωση είναι να γυρνάς σπίτι μετά τη συγκέντρωση.

Θα ρθει κάποια μέρα που δε θα γυρίσουμε σπίτι μετά.. ?





6 σχόλια:

οίκος ενοχής είπε...

στις απεργίες, που μετά πηγαίνετε και πίνετε καφέ με τα πόδια πάνω στο τραπέζι.
μαγαζάκηδες.

Pepper Ann είπε...

Μα πόσο κακιασμένος είσαι? Έρχεται το κάθε τρολλ και μου χαλάει τη φαντασίωση:-Ρ

Βρε ξουτ.
http://4.bp.blogspot.com/_snss6u0-WRI/S92QnnQOwOI/AAAAAAAADSM/pRrV4gdNr_k/s1600/ats57347_258Troll_spray.jpg

Α-νώνυμος είπε...

Μη με σταματάς.
Ονειρεύομαι.

Ζήσαμε σκυμμένοι αιώνες αδικίας.
Αιώνες μοναξιάς.


Τώρα μη, μη με σταματάς.
Τώρα κι εδώ για πάντα και παντού.
Ονειρεύομαι ελευθερία.


Μέσα απ' του καθένα την πανέμορφη ιδιαιτερότητα,
ν' αποκαταστήσουμε του Σύμπαντος την αρμονία.
Ας παίξουμε. Η γνώση είναι χαρά.
Δεν είναι επιστράτευση απ' τα σχολεία.


Ονειρεύομαι γιατί αγαπώ.
Μεγάλα όνειρα στον ουρανό.
Εργάτες με δικά τους εργοστάσια
συμβάλλουν στην παγκόσμια σοκολατοποιία.


Ονειρεύομαι γιατί ΞΕΡΩ και ΜΠΟΡΩ.
Οι τράπεζες γεννάνε τους "ληστές".
Οι φυλακές τους "τρομοκράτες".
Η μοναξιά τους "απροσάρμοστους".
Το προϊόν την "ανάγκη".
Τα σύνορα τους στρατούς.
Όλα η ιδιοχτησία.
Βία γεννάει η Βία.


Μη ρωτάς. Μη με σταματάς.
Είναι τώρα ν' αποκαταστήσουμε
του ηθικού δικαίου την υπέρτατη πράξη.
Να κάνουμε ποίημα τη Ζωή.
Και τη Ζωή πράξη.


Είναι ένα όνειρο που μπορώ
μπορώ μπορώ
Σ' ΑΓΑΠΩ
και δεν με σταματάς δεν ονειρεύομαι.
Ζω.
Απλώνω τα χέρια
Στον Έρωτα στην Αλληλεγγύη
στην Ελευθερία.
Όσες φορές χρειαστεί κι απ' την αρχή.


Υπερασπίζομαι την ΑΝΑΡΧΙΑ.

αμαλία λάιου είπε...

7 χρονια μετα// διαβαζοντας τα γουρουνια με φτερα και ακουγοντας (προσφατα) το κομματι αυτο.
α ρε φιλεναδα
------ενα σχολιο που θα διαβαστει αραγες? δεν εχει σημασια

Ανώνυμος είπε...

(και με το γκουγκλ προφαηλ μο φατσα-καρτα. αααυτο θα πει αλλαγη εποχης.ναιναιαμε)

Pepper Ann είπε...

ολγα <3
το τραγουδι αυτο ακομα θυμαμαι το βραδυ που το πρωτοακουσα. ηταν τρομερο το πως δεν σε αφηνε να κατσεις ησυχος στη γωνιτσα σου. σε σηκωνε μες στη ταραχη να χορεψεις.
και τα γουρουνια ακομα με κανουν να κλαιω.