Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Πώς η ερατώ έγινε μια από μας



Στο χωριό της πραγματικότητας της άλλαξαν όνομα, την έβγαλαν Μαρία...

Ἡ Μαρία

Ἡ Μαρία σκεφτικὴ ἔβγαζε τὶς κάλτσες της
Ἀπὸ τὸ σῶμα της ἔβγαιναν
φωνὲς ἄλλων ἀνθρώπων
ἑνὸς στρατιώτη ποὺ μιλοῦσε σὰν ἕνα πουλὶ
ἑνὸς ἀρρώστου ποὺ εἶχε πεθάνει ἀπὸ πόνους προβάτων
καὶ τὸ κλάμα τῆς μικρῆς ἀνεψιᾶς τῆς Μαρίας
ποὺ αὐτὲς τὶς μέρες εἶχε γεννηθεῖ

Ἡ Μαρία ἔκλαιγε ἔκλαιγε
τώρα ἡ Μαρία γελοῦσε
ἅπλωνε τὰ χέρια της τὸ βράδυ
ἔμενε μὲ τὰ πόδια ἀνοιχτὰ

Ὕστερα σκοτείνιαζαν τὰ μάτια της
μαῦρα μαῦρα θολὰ σκοτείνιαζαν

Τὸ ραδιόφωνο ἔπαιζε
Ἡ Μαρία ἔκλαιγε
Ἡ Μαρία ἔκλαιγε
τὸ ραδιόφωνο ἔπαιζε

Τότε ἡ Μαρία
σιγὰ-σιγὰ ἄνοιγε τὰ χέρια της
ἄρχιζε νὰ πετάει
γύρω-γύρω στὸ δωμάτιο

Μίλτος Σαχτούρης

1 σχόλιο:

pakiboy είπε...

καλό...
συνήθως όταν ανοίγεις "διάλογο" με τους "μεγάλους" το αποτέλεσμα είναι πατάτα. εδώ όμως τη γλιτώσαμε...
αντίθετα με εδώ π.χ. όπου ο γκίνσμπεργκ κατακρεουργήθηκε: http://www.connectedthefilm.com/Connectedthefilm/About.html