Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Bαλτιμόρη #nolivesmatter

Κυκλοφόρησε σε 500 αντίτυπα από τη Σχολή Κακών Παιδιών. Διανέμεται χωρίς αντίτιμο σε στέκια, καταλήψεις, κοινωνικούς χώρους, εκδηλώσεις και τα εξοδα εκτύπωσης καλύπτονται με ελεύθερη συνεισφορά.



BΑΛΤΙΜΟΡΗ
μια ζωή στο θάνατο | κοιτώντας τον κατάματα

το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από
την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά
στάζοντας αίμα απ’ όλους τους πόρους

Καρλ Μαρξ «Κεφάλαιο», τόμος Α’, σελίδα 785

Κυριακή πρωί, 12 Απρίλη 2015. Ο Freddie Gray περπατάει στη γειτονιά του. Σύμφωνα με τις αστυνομικές αναφορές, υπήρξε οπτική επαφή ανάμεσα στο Freddie Gray και τρεις αστυνομικούς που περιπολούσαν. Με το που εντόπισε τους αστυνομικούς –σύμφωνα πάντα με τις αναφορές της αστυνομίας– ο Gray επιχείρησε να διαφύγει, και μετά από ένα μικρό κυνηγητό συνελήφθη χωρίς τη χρήση βίας. Σε βίντεο που κυκλοφόρησε βέβαια, φαίνεται ξεκάθαρα ότι τρώει ξύλο έχοντας ένα γόνατο να του πιέζει το λαιμό· οι αυτόπτες μάρτυρες τριγύρω ακούγονται να σχολιάζουν ότι «δεν μπορεί να περπατήσει» ούτε «να κουνήσει τα πόδια του». Από τις 8:39 που έγινε το περιστατικό και μπήκε στο βανάκι, έφτασε στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση στις 9:45. Το βανάκι είχε ενδιάμεσα κάνει 4 στάσεις μέχρι να φτάσει στον αστυνομικό σταθμό στις 9:24. Σε μία από αυτές, του είχαν περάσει χειροπέδες και στους αστραγάλους, ενώ σε άλλη μία οι αστυνομικοί εντοπίστηκαν από κάμερα ασφαλείας να ψωνίζουν είδη μαναβικής. Με τη σπονδυλική του στήλη διαλυμένη, ο Freddie Gray κατέληξε μία εβδομάδα αργότερα, στις 19 Απρίλη.

Η συνέχεια είναι μέσες – άκρες γνωστή. Όπως μας διδάσκει η πείρα, η ανθρώπινη μηχανή είναι σε θέση από μόνη της να πάρει φωτιά και να εκραγεί ή να αρχίσει έναν τρελό χορό στους δρόμους των μεγαλουπόλεών μας.[1] Αρκεί να πούμε ότι στις 27 Απρίλη κηρύχτηκε καθεστώς εκτάκτου ανάγκης στην πόλη και η εθνοφρουρά ανέλαβε να διατηρήσει την τάξη. Η παρούσα έκδοση επιχειρεί να φωτίσει τις διάφορες πτυχές των ταραχών και να διακινήσει την εμπειρία προς προλεταριακή χρήση.

Το κείμενο «Δήλωση ενός γεννημένου στη Βαλτιμόρη συντρόφου σχετικά με την εκεί εξέγερση» που δημοσιεύτηκε στις 29 Απρίλη στον ιστότοπο του SIC[2] με υπογραφή Josh Baltimore, χρησιμεύει ως μια πρώτη εισαγωγή στο κλίμα των ημερών, γραμμένο μέσα στη φωτιά των γεγονότων. Κι αν αυτό είναι μια εισαγωγή, το κείμενο «Διαβατήριες τελετές» που γράφτηκε από τον Key MacFarlane –γεννημένο και μεγαλωμένο στη Βαλτιμόρη– και δημοσιεύτηκε στο ultra-com.org στις 12 Μαΐου, είναι ο κατατοπιστικότερος οδηγός για τις ταραχές στη Βαλτιμόρη. Περιγράφει αναλυτικά τόσο τις τακτικές που αναπτύχτηκαν από τους ανθρώπους που συμμετείχαν στις ταραχές, όσο και τις στρατηγικές που ανέπτυξε το κράτος για να απαντήσει στην κατάσταση που δημιουργήθηκε. Δε μένει όμως μόνο εκεί: με μια πλειάδα παραπομπών και αποδελτιωμένων στοιχείων από τον τοπικό τύπο και τις κρατικές στατιστικές παρουσιάζει γλαφυρά τι σημαίνει να γεννιέσαι και να πεθαίνεις στη Βαλτιμόρη. Το σημαντικότερο απ’ όλα, δεν ψάχνει εύκολες λύσεις κι απαντήσεις. Δε δηλώνει: η πόλη κάηκε γιατί υπάρχει κρίση· η πόλη κάηκε γιατί τα παιδιά ζητάνε παιδεία· η πόλη κάηκε γιατί είναι ανάδρομος ο Ερμής και η Βαλτιμόρη έχει ωροσκόπο στον Άρη. Αντίθετα, δείχνει με θράσος τα οπίσθια του στη Σφίγγα που σκαρώνει το αίνιγμα των ταραχών, και συνεχίζει ανενόχλητο το δρόμο του.[3]

Απαραίτητο συμπλήρωμα στα παραπάνω λοιπόν, είναι το κείμενο: «Η ιστορία και η Σφίγγα: περί ταραχών και εξεγέρσεων». Το κείμενο αυτό των Jasper Bernes και Joshua Clover, που δημοσιεύτηκε στο Los Angeles Review of Books το Σεπτέμβρη του 2012, ασχολείται με αυτήν ακριβώς την τάση των διανοούμενων να προσπαθούν να εντάξουν τις ταραχές και τις εξεγέρσεις σε κουτάκια, σχολιάζοντας το βιβλίο του Alain Badiou “The Rebirth of History – Times of Riots and Uprisings”. Βάζουν λοιπόν στο στόχαστρο τόσο τις ιδέες που υπάρχουν για την κοινωνική αλλαγή, όσο και το πώς αντιλαμβάνονται οι διανοούμενοι τις ιδέες αυτές καθαυτές και το ρόλο τους στους αγώνες του σήμερα. Γιατί η θεωρία δεν είναι κάτι που πρέπει να διδάξουμε στους ανθρώπους που συμμετέχουν στις ταραχές, στους ανθρώπους που συμμετέχουν στους αγώνες. Η θεωρία ενυπάρχει μέσα στην ίδια την κίνηση των ανθρώπων κι από αυτήν πρέπει να διδαχτούμε. Δε σκοπεύουμε άλλωστε να φτιάξουμε ένα εγχειρίδιο για τη διεξαγωγή των αγώνων ή ένα μεταβατικό πρόγραμμα. Αντίθετα, θέλουμε να συλλέξουμε τη γνώση που απέκτησαν οι προηγούμενοι αγώνες γιατί κατά πάσα πιθανότητα, θα μας φανεί πολύ χρήσιμη…

Το 1971 ο Marvin Gaye κυκλοφόρησε το δίσκο What’s Going On?.[4] Έξι μήνες μετά οι Sly & the Family Stone, σπεύδουν να απαντήσουν There’s a Riot Goin’ On.[5] Όποιος κι όποια προσπαθήσει να βγάλει άκρη με τους στίχους αυτού του δίσκου θα έχει μεγάλο πρόβλημα. Η σκοτεινή, μουντή και βαριά μίξη του δίσκου κάνει το περιεχόμενο τους ακατανόητο. Σύμφωνα με τις ιστορίες που κυκλοφορούν, ο Sly πέρασε από οντισιόν διάφορο κόσμο. Τους έβαζε λοιπόν να τραγουδάνε τα κομμάτια, τους ηχογραφούσε και τους έστελνε στην ευχή του θεού και της παναγίας. Την επόμενη μέρα έρχονταν κάποια άλλη τραγουδίστρια. Όμως, αντί να ηχογραφήσει πάνω σε μια νέα κασέτα, ο Sly ηχογραφούσε τα καινούρια φωνητικά στο ίδιο master, πάνω από την εγγραφή της προηγούμενης μέρας, καταστρέφοντας έτσι σταδιακά την πιστότητα της εγγραφής και δημιουργώντας θόρυβο. Στο τέλος, ηχογράφησε τα δικά του φωνητικά φτιάχνοντας μια εκδοχή βρώμικη και θολή. Και μάλλον το ‘χε πιάσει το νόημα. Όπως κι αυτές οι ηχογραφήσεις λοιπόν, οι ταραχές είναι ακατάληπτες, γεμάτες θόρυβο και φασαρία, κι όσο κι αν στήσεις αυτί σαν εξωτερικός παρατηρητής, δεν μπορείς να βγάλεις το καθαρό τους νόημα, δε γίνεται να αποκρυσταλλωθεί αυτό που ζητάνε. Γιατί ακριβώς δε ζητάνε κάτι από κανένα, δε συνδιαλέγονται.

Σχολή Κακών Παιδιών | Σαλόνικα | Μάης 2015
[1] Καρλ Mαρξ, «Κεφάλαιο» τόμος A’, σελ. 597, παραθέτοντας τους Times της 24 Μάρτη 1863. [2] http://sicjournal.org/en/ [3] Η σφίγγα είναι το φανταστικό πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας που στεκόταν έξω από την αρχαία Θήβα και έβαζε ένα αίνιγμα στους περαστικούς. Όποιος αδυνατούσε να της απαντήσει κατάληγε νεκρός αφού τον έσφιγγε μέχρι θανάτου. Στο «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία» ο Μαρξ με τη συνήθη του σαρκαστικότητα γράφει χαρακτηριστικά: Τα ξημερώματα της 18 του Μάρτη 1871, το Παρίσι ξύπνησε με τη βροντερή ιαχή: «Ζήτω η Κομμούνα!». Τι είναι η Κομμούνα, αυτή η σφίγγα που υποβάλλει σε τόσο σκληρή δοκιμασία το αστικό μυαλό; [4] μτφ: Τι τρέχει; [5] μτφ: Παίζει εξέγερση

3 σχόλια:

javaspa είπε...

Να βάλω και το σάουντρακ να ανεβούμε λίγο
Ηχογραφήσεις 93-96 από Βαλτιμόρη που κυκλοφόρησαν φέτος από Αγγλικό Label. Νοσφάκο πρέπει να το βάλεις σε παραγγελία τώρα :)

https://www.youtube.com/playlist?list=PLvFwf_q04puSoMgVSl8SlbiBb-WGZ597A

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μπέτυ Κου είπε...

σωστός ο σκάφτης...
το ΄χω ακούσει ήδη..
=)