μετρωντας ακιδες ακουγοντας τον κροκοδειλο να παιζει ακορντεον

"Νευροανατομία
Οι χιλιάδες λεπτομέρειες σου,
που δε θα μάθω,
ειναι επώδυνες ακίδες,
σ'εκείνη την περιοχή του εγκεφάλου μου,
που θα σ'αγαπουσε,
αν είχες μείνει. ", εγραφε η μιραντα παπαδοπουλου

Η σεμπουρασκα ταξιδευει με τον κροκοδειλο πανω στο μπλε βαγονι. Και της αρεσει τοσο πολυ το τραγουδι του, ομως κοιταζωντας τον προσεκτικα παρατηρει μερικες μικρουλικες ακιδες στο κεφαλι του, και τοτε συνειδητοποιει με θλιψη οτι ειναι και στο δικο της. Θελει να διωξει τις ενοχλητικες ακιδες, για να μεινει μονο η αγαπη της για το φιλο της μεσα στο μυαλο της. Τοτε λεει: "κροκοδειλε, ελα να τις διωξουμε, θα κατσουμε απεναντι και θα κοιταξουμε οση ωρα χρειαστει ο ενας μεσα στα ματια του άλλου μεχρι να τις βρουμε και να καταφερουμε να τις βγαλουμε". Ο κροκοδειλος συμφωνησε. Ετσι εκατσαν ο ενας κοιτωντας τον αλλον, και τοτε οι πατουσες τους, οι κοιλιες τους και οι μυτες τους ακουμπησαν η μια την αλλη. Η σεμπουρασκα τοτε σκεφτηκε, οτι ετσι, με αυτα τα μελη τους ενωμενα, αλλα τις πλατες και τα ποδια τους χωριστα, μοιαζουν με δυο αριθμους 3 που καθονται ο ενας απεναντι στον αλλον και κοιταζονται στα ματια. "Παραξενο" ειπε στον κροκοδειλο. "Τετοια εξισωση δεν εχω ξαναδει". Και οι δυο κοιταχτηκαν καλυτερα. Ειδαν ξαφνικα πως ολες οι ακιδες που καλυπτουν τα κεφαλια τους μοιαζουν σαν πολλους μικροσκοπικους αριθμους 1, λες και τα κεφαλια τους ηταν απλως μαξιλαρακια φτιαγμενα για να καρφωνονται επανω τους αυτα τα ενοχλητικα 1. "Ειμαστε τόσο διαφορετικοί απ'αυτες τις μοναδες" ειπε τοτε η σεμπουρασκα. Και ο κροκοδειλος συμπληρωσε: "Αυτες ειναι τοσο μυτερες, μπορει να ειναι πολλες μαζι, αλλα ειναι ολες τους μονες, και τα κεφαλια τους κοιτουν παντα χαμηλα κατω στη γη, λες και ειναι το μονο πραγμα που εχει αυτος ο κοσμος να μας προσφερει. Εμεις ομως ειμαστε πιο στρογγυλοι και μπορουμε να κοιταξουμε ο ενας τον αλλον μεσα στα ματια και να δουμε πολυ περισσοτερα και απο τη γη και απτον ουρανο". "Και οταν 1+1 κανει παντα 2,  3+3 δεν κανει ποτε 6", σκεφτηκε η σεμπουρασκα. Ομως αυτα τα 1, ηταν ακομα καρφωμενα εκει, κι οσο το μπλε βαγονι ετρεχε ολο και πιο γρηγορα στα βαθη της ρωσιας, οι μοναδες αυτες καρφωνονταν ολο και πιο βαθια. "Πρεπει να λυσουμε αυτη την εξισωση", ειπαν και οι δυο μαζι, "για να μπορεσουμε να τις διωξουμε απο πανω μας". Και τοτε ξαφνικα, η σεμπουρασκα είδε τη λύση: " Κοιταξε μας! δυο 3 που καθονται αντικρυστά και κοιτάζονται στα μάτια κάνουν ένα 8!" Κι αρχισαν τοτε κι οι δυο μαζι, χαρουμενοι που βρηκαν τη λυση, να φωναζουν: "3+3 κανει 8! 8!" Τοτε τα 1 αρχισαν να πεφτουν απτα κεφαλια τους πανω στις ραγες που αφηνε πισω το μπλε βαγονι, και εκεινη τη στιγμη καποιος ειδε ενα μπλε τραινο στη γραμμη 8, να εξαφανιζεται απτις γραμμες και να μπαινει στο τουνελ..