Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

φίλινγκ αλόουνε;

σε αυτούς που όταν περπατάω δίπλα τους σε μια πορεία, δε νιώθω μοναξιά
σε αυτές τα πρόσωπα των οποίων αναζητώ κάθε φορά που πέφτει μία πέτρα
σε αυτούς που ανταλάσσουμε βλέμματα στο κελάηδισμα μιας τζαμαρίας
σε αυτές που με χρωματισμένα δάχτυλα πιάνουν το στυλό την άλλη μέρα στη δουλειά
σε αυτούς που παρά το γερό τους στομάχι κρατάνε μαλόξ
σε αυτές που από την τσάντα βγάζουν ένα έξτρα μαντήλι
σε αυτούς που βρέχουν χάρτινη σε δύο όψεις γραμμένη βροχή
σε αυτές που δεν έμαθαν ακόμα πως τα ατμ δε λειτουργούν με ξύλινη βέργα
σε αυτούς που με βραχνιασμένη φωνή νανουρίζουν τα παιδιά τους το βράδυ
σε αυτές που τους μόνους φακούς που αφήνουν στους δρόμους μας, είναι φακοί επαφής
σε αυτούς που με μάτια δακρυσμένα χαμογελάνε
σε αυτές που οι μπλούζες τους παρέχουν προστασία από τη βροχή
σε αυτούς που λένε σ'αγαπώ στα οδοφράγματα
σε αυτές που  φιλιούνται μπροστά σ' ένα φλεγόμενο κάδο

δεν είμαστε μόνοι
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: