Κυκλοφορεί στα σημερινά «ΝΕΑ» ένα άρθρο του συγγραφέα Τάκη Θεοδωρόπουλου με τίτλο «ιδανικοί αυτόχειρες». Ο λόγος που επικεντρώνω στον συγκεκριμένο, είναι ότι πρόκειται για έναν από τους οργανικούς διανοούμενους του κράτους, που έχουν επανειλημμένα παρέμβει με δημόσιες επιστολές για «φλέγοντα ζητήματα». Επιστολές που δεν κάνουν κάτι άλλο από το να αβαντάρουν τα εκάστοτε αφεντικά τους (το πολιτικό προσωπικό του κράτους, τους εκδότες τους κλπ).
Το ίδιο έκανε/αν και τον Δεκέμβριο του 2008, το ίδιο έκαναν και πρόσφατα με την περίφημη επιστολή των 32 διανοούμενων, η οποία παρεμπιπτόντως ήταν τόσο χάλια που έπρεπε στη συνέχεια να βγουν στα τηλεπαράθυρα διάφοροι εξ αυτών (με ηγέτη το Δοξιάδη) και να πουν ξεκάθαρα αυτό που δεν μπόρεσαν να γράψουν στο κείμενό τους: Υποστηρίζουμε την κυβερνητική πολιτική. Μάλιστα, ο Δοξιάδης έλεγε, «δεν καταλαβαίνει ο κόσμος ότι με το μνημόνιο παίρνουμε λεφτά που χρειαζόμαστε ως χώρα». Ευτυχώς που ήρθε ο Δοξιάδης και μας είπε τι είναι το μνημόνιο. Σε ευχαριστούμε!
Ας αφήσω όμως αυτό το ερπετό και ας πάω στον Τάκη. Όχι ότι λέει κάτι διαφορετικό από τον Δοξιάδη, αλλά έχει πλάκα το ότι επιστρατεύει μια σειρά γελοιοτήτων, που πιστεύει ότι είναι επιχειρήματα, για να μας πει το απλούστατο: Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα είναι αναγκαίο αλλιώς θα χρεοκοπήσουμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε ταρζανιές με τους δανειστές μας, τους έχουμε ανάγκη.
Παρατήρηση: όσοι τάσσονται με τα αφεντικά (πολιτικά και οικονομικά) ή είναι οι ίδιοι αφεντικά της ζωή μας, χρησιμοποιούν πάντα φράσεις όπως: «η χώρα μας», «η πατρίδα μας», «εμείς οι έλληνες», κλπ.
Ένας δεύτερος λόγος που ο φωστήρας διανοούμενος γράφει το συγκεκριμένο άρθρο είναι για να κάνει αντιπολίτευση στους διάφορους αριστερούς οικονομολόγους και συγκεκριμένα στον Γιάννη Βαρουφάκη (πρώην σύμβουλο του Γ।Παπανδρέου)। Χωρίς να συμμερίζομαι τις προτάσεις του Βαρουφάκη, έχει ενδιαφέρον ότι αντί να απαντήσουν στις προτάσεις του κάποια επίσημα κυβερνητικά χείλη ή έστω κάποιος άλλος οικονομολόγος υπέρμαχος της κυβερνητικής πολιτικής, βάζουν (και) τον Τάκη να αναπτύξει την αθεράπευτη μπαρουφολογία του.
Και πιο είναι το ένα και μοναδικό επιχείρημα του Τάκη: δεν μπορούμε να αρνηθούμε (λες και όλοι μαζί το αποφασίσαμε) το μνημόνιο γιατί μπορεί να πτωχεύσουμε. Την άρνηση να συμμορφωθούμε με την κυβερνητική πολιτική την παρουσιάζει ως αυτοχειρία. Μάλιστα, υποτίθεται ότι κριτικάρει και την κυβέρνηση που δεν κατάφερε ακόμα να εφαρμόσει επιτυχώς τα μέτρα. Θέλει κλείσιμο των ΔΕΚΟ ο Τάκης, θέλει άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ο Τάκης, μα πάνω από όλα θέλει τα δανεικά.
Το αστείο είναι ότι ο Βαρουφάκης στις προτάσεις του, μιλάει για μια εναλλακτική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης και ειδικά της κρίσης της ευρωζώνης, καμία σχέση δηλαδή με κήρυξη πτώχευσης. Χωρίς να με ενδιαφέρουν επί του παρόντος οι ονειρώξεις των αριστερών οικονομολόγων, επισημαίνω ότι ο Θεοδωρόπουλος δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το τι λέει ο Βαρουφάκης. Για αυτό και καταφεύγει στην τρομοκρατία της γενικολογίας, συντεταγμένος άλλους έμμισθους τρομοκράτες των μήντια όπως ο Π. Καψής και Γ.Πρετεντέρης (οι οποίοι επίσης την πέφτουν στον Βαρουφάκη στην ίδια εφημερίδα).
Ως γνωστόν, όσο πιο χοντρά την πέφτουν τα αφεντικά στους προλετάριους τόσο περισσότεροι διανοούμενοι σαν τον Θεοδωρόπουλου είναι αναγκαίοι για να μας απειλήσουν και να μας τρομοκρατήσουν…και όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει χημικό και ξύλο…
